تجربيات يک زائر پياده

تجربيات يک زائر

به عنوان کسي که هفت هشت بار  توفيق زيارت عتبات رو داشته (که اکثرشم پياده بوده)، گفتم شايد تجربياتم به درد ديگر دوستان بخوره.

کليات:

سفرها دست امام رضا (عليه السلام) است. (رجوع کنيد به دعاي توسل غيرمشهور) پس قبل از رفتن به کربلا بايد رفت از مشهد برات گرفت و اين يک شعار نيست.

درسته که آقا بايد بطلبد تا شما راهي سفر شويد. اما اين را از خاطر نبريد تا شما خودتان نخواهيد و ته وجودتان عشق به رفتن نباشد آقا هم نخواهد طلبيد. زور که نيست!

سفر کربلا پول نميخواهد دل ميخواهد. بيخود نگران پولش نباشيد. تنها سفري که توصيه شده حتي با قرض و قوله هم آن را برويد کربلاست (در مورد حج همچين توصيه اي نشده) پولش برميگردد. چند برابر هم برميگردد.

در مورد زيارت نيمه شعبان ظاهرا احاديث بيشتر و ثواب بالاتري نوشته شده است اما زيارت اربعين هم نشانه مومن است. يعني اگر خواستي يک شيعه را از ظاهرش بشناسي ببين اربعين ميرود کربلا يا نه.

در ضمن دنبال راحتي و پيک نيک نباشيد. اصلا جور در نمي‌آيد. سفر کربلا به هر حال سخت است. سفر کيش که نمي‌رويد. با مشهد هم خيلي فرق دارد. مخصوصا اگر عزم پياده روي داريد. از الان خودتان را براي لذت سختي در راه حسين (عليه السلام) آماده کنيد که بسيار دلچسب است.

نکات قبل از سفر:

کاروان‌هاي مختلفي براي پياده‌روي اربعين و نيمه شعبان ثبت نام مي‌کنند. اکثر آنها دانشجويي هستند. الحمدلله هر سال هم به تعداد آنها اضافه مي‌شود. اينم بگم که حج و زيارت به صورت پياده کارواني ندارد و اين کاروان ها هيچ کدام تحت نظر حج و زيارت نيستند. لذا همه شان تعهد ميگيرند که جانتان پاي خودتان است. (اصلا نگران نباشيد به ريسک جاني ش کاملا مي ارزد)

اگر دانشجوييد معمولا بسته به کاروانتان مراحلي را بايد طي کنيد. پس از ثبت نام و پرداخت پيش پرداخت، معمولا بايد نامه خروج از کشور را از دانشگاه بگيريد (برخي اشتغال به تحصيل ميخواهند فقط) بعد با يه ضامن تشريف ميبريد به دفترخانه و تعهدنامه محضري آن کاروان را پر ميکنيد. بعضي کاروان ها دو سه تا تعهد ميگيرند. دست آخر هم بايد تمام مدارک با يه سري کپي شناسنامه و عکس و اينها و قبض پيش پرداخت و… را تحويل دهيد.

اگر گذرنامه نداريد يا گذرنامه تان کمتر از 6 ماه اعتبار دارد سريع بجنبيد که آمدنش کمي طول ميکشد. اول از سايت پليس + 10 مدارک گذرنامه را چک کنيد و با مدارک برويد به پليس + 10? کاروان هاي دانشجويي خودشان خروج از کشور شما را هماهنگ ميکنند (البته پس از تعهد) ويزا هم معمولا دست جمعي ميگيرند. در کل اميدوارم در اين اثنا گرفتار نظام وظيفه نشويد که حسابتان با کرام الکاتبين است.

اين سفر را به دخترخانم هاي مجرد چندان توصيه نميکنم. واقعا کمر برادران محترم ذيل اين مسئوليت خم ميشود. اما خود دانيد. براي متاهلين هم کاروان هايي وجود دارد. ولي اين سفر را با ماه عسل اشتباه نگيريد.

سبک سفر کردن هم توصيه مي‌شود.

نکات اختصاصي قبل از سفر نيمه شعبان: اگر نيمه شعبان (فصل گرما) ميرويد حتما يک صندل يا کفشي براي پياده روي قبل از سفر تهيه کنيد که هم پايتان در آن راحت باشد و هم هوا رد و بدل شود. اين نکته بسيار کليدي ست. خود عراقي ها با دمپايي مي‌آيند. اگر اين نکته را رعايت نکنيد بدانيد که تاول پدر صاحب بچه را در خواهد آورد، ان شاء الله! پودر بچه و يا کرم هاي ضد سوختگي هم از ديگر نکات مهم است. حتما همراه داشته باشيد.

نکات اختصاصي قبل از سفر اربعين: اربعين (فصل سرما) معمولا مشکلي از نظر تاول نيست ولي حتما کفش راحت انتخاب کنيد و از پوشيدن هر نوع کفش پولوخوري پرهيز نماييد.

حافظه موبايلتان را پر از مداحي کنيد. به جايش به کارتان مي‌آيد.

نکات در مسير (اتوبوس و مرز و …)

از فرصت بيکاري در اتوبوس براي خواندن ادعيه، حفظ قرآن، گوش دادن به روضه و… استفاده کنيد. فراگيري زبان عراقي هم خيلي توصيه مي‌شود.

معمولا صبح اتوبوس ها در صف مرز مهران مي ايستند براي عبور. دو حالت دارد. يا شما شب را در اتوبوس بوده ايد و صبح به مهران ميرسيد. يا شب را در مهران مي‌خوابيد.

اگر تماس هايتان در عراق به چند حال و احوال عمومي از خانواده در ايران ختم ميشود نيازي نيست سيم کارت عراقي بخريد. اما اگر در عراق با يکديگر و با ايران تماس زياد داريد به خريدنش مي صرفد. سعي کنيد از همان مهران سيم کارت را تهيه کنيد. هرچند شايد در داخل عراق ارزان تر هم پيدا شود ولي پول را به ايراني ها بدهيد بهتر است. در ضمن اگر با هم جمع شويد و يک دسته سيم کارت بخريد تخفيف خوبي گيرتان مي‌آيد. اين کار را در زماني که اتوبوس ها در صف هستند (بعد از صبحانه) انجام دهيد.

در مرز بايد به ترتيب مانيفست عبور کنيد پس شماره خود را به خاطر داشته باشيد. در ضمن هر چه ميخواهيد براي بين راه در مرز ايران بخريد. حتي از دستشويي و آبخوري اين طرف استفاده کنيد. آن طرف همه چيز پوليست.

آن طرف مرز اتوبوس هاي عراقي که شما را به ياد دفاع مقدس مي‌اندازند منتظرتان هستند. هم جاي پايش کمتر است و هم تهويه اش.

نجف:

شب احتمالا به نجف مي رسيد. به علت شلوغي بيش از حرم اميرالمومنين(عليه السلام) و مسجد کوفه و سهله توصيه نميشود.

خريدهايتان را از نجف انجام دهيد. هرچند بازار کربلا ظاهرا رونقش بهتر است اما ظاهرا کلاه هم بيشتر سرتان ميرود. در ضمن اينکه از زمان زيارت ارباب مي کاهد. همچنين کربلا از نجف خيلي شلوغ تر است.

زيارت امين الله و جامعه کبيره را در حرم از دست ندهيد. حرز حضرت زهرا(سلام الله عليها) را در حرم حضرت بخوانيد به نيت اينکه مشکلي برايتان در مسير پيش نيايد. يادتان باشد قبله در حرم کمي مايل است. از علماي اطراف حرم هم غافل نشويد. تعدادشان به تعداد ستاره هاي آسمان نزديک است.

پياده روي:

معمولا پياده روي از اوايل صبح شروع مي‌شود. از نجف تا کربلا فکر کنم حدود 1452 ميله فاصله است. منظور از ميله تيرهاي چراغ برق آزادراه است که شماره بندي شده. اگر معمولي حرکت کنيد بايد دو روز و نيم تا سه روز به کربلا برسيد.

تمام مسير پر از موکب است. عراقي ها واقعا در اين مواقع سنگ تمام ميگذارند. مخصوصا در اربعين. همه نوع خوراکي، محل اسکان، دستشويي، حمام، مشت و مال، انواع نوشيدني، انواع دارو و…

کاروان ها معمولا وسايل شما را جداگانه به کربلا منتقل ميکنند. با اوصافي که گفته شد نياز به وسايل چنداني براي بين راه نيست. فهرستي که بنده براي بين راه پيشنهاد ميدهم از قرار زير است:

يک عدد کيف کمري، يک مفاتيح خيلي کوچک، کرم ضد سوختگي و يا پودر بچه(براي نيمه شعبان)، چند عدد چسب زخم، يک جفت جوراب زاپاس، شارژر و هندزفري موبايل، گذرنامه، چند عدد دستمال کاغذي.

معمولا سر شماره هاي رند ميله ها موکبهاي خوبي پيدا مي‌شود.

پياده روي فرصت خوبي است براي ذکر گفتن. حتما تسبيح همراه ببريد. از معدود فرصت هاي شما براي خواندن زيارت عاشورا با صد لعن و صد سلام همين پياده روي است. از دستش ندهيد. اگر جمعي باشد چه بهتر، در مسير بلند بخوانيد.

موکبها سه نوع هستند. موکبهاي چادري، موکبهاي ساختماني، خانه‌هاي روستاييان. بهترين گزينه خانه روستاييان است. معمولا سر شب روستاييان اطراف مسير به لب جاده مي‌آيند و مسافر ميزنند براي داخل روستا. نترسيد نميخورندتان. اين يک فرصت استثنايي است. علاوه بر اينکه با آنها آشنا مي‌شويد، جاي خوب براي استراحت و غذاي لذيذ نسيبتان مي‌شود. کلي هم تحويلتان مي‌گيرند. پس حواستان به لب جاده هاي فرعي باشد. موکب هاي چادري شايد بيشتر به درد استراحت هاي کوتاه ميخورند. مخصوصا در اربعين که هوا سرد است چندان رويشان حساب نکنيد. موکب هاي ساختماني هم بينابين اين دو هستند.  خيلي از دستشويي‌هاي سر راهي آفتابه‌اي هستند. حواستان باشد که آب قليل است و طهارتش فرق دارد.

در زمان خوابيدن در موکب‌ها حواستان به کوله و موبايلتان باشد.

توصيه هاي اختصاصي پياده روي نيمه شعبان (گرما): براي نيمه شعبان مهمترين دغدغه تان عرق سوز نشدن باشد. اين اتفاق به شدت محتمل است. لذا توصيه ميشود قبل از سفر از ازاله موهاي زائد خودداري کنيد. هر دفعه که براي اجابت مزاج مي‌رويد پس از شستشوي کامل از پودر بچه يا کرم استفاده کنيد. انتخاب شلوار بسيار مهم است. شخصا توصيه ام شلوار کردي يا لباس پاکستاني است. با دشداشه هم ميشود اما بدي دشداشه آن است که پاي آدم زياد نميتواند از هم باز شود دستشويي رفتن هم مکافات است. خلاصه اگر ميخواهيد پنگوئني نشويد هيچ لباس زير و لباس روي تنگي به تن نکنيد.

تاول مشکل بعدي است. هر بار که براي استراحت يا نماز مي‌ايستيد، پاهايتان را مخصوصا کف آن را ماساژ دهيد. ترجيحا با آب بشوييد. به پشت خوابيده و پاها را به ديوار تکيه دهيد تا خون جمع شده برگردد. کفش را هم که يادتان نرفته. حتما بايد مسيري براي هوا داشته باشد. صندل به نظر من براي فصل گرما بهترين است.

چفيه خيلي به کارتان مي‌آيد. آن را بخيسانيد و روي سرتان بيندازيد تا مثل کولر عمل کند.

زمان بندي پياده روي در نيمه شعبان به اين شکل باشد بهتر است: بعد از نماز صبح حرکت تا حدود ساعت 9 يا 10 سپس استراحت، ناهار، نماز، خواب تا 3 يا 4 بعد از ظهر، دوباره حرکت تا حدود ده يازده شب بعدش هم خوابيدن تا صبح. به توصيه کساني که ميگويند تمام شب راه برويم و روز را بخوابيم گوش ندهيد. بدنتان چنان خسته ميشود که نه شب راه ميرويد نه روز. سر ظهر هم به هيچ وجه آفتابي نشويد.

توصيه هاي اختصاصي پياده روي اربعين (سرما): براي اربعين معمولا مشکل عرق سوزي به وجود نمي آيد. تاول هم کمتر پيش مي‌آيد. براي اربعين هم لباس تنگ توصيه نميشود اما ديگر لازم نيست شلوار کردي باشد. حتما لباس گرم داشته باشيد اما بدانيد که طي روز اصولا بايد کاپشنتان را در دست بگيريد لذا کلا زياد لباس هايتان سنگين نباشد. دستکش و کلاه هم ضروري است.

زمان بندي پياده روي در اربعين بهتر است به اين شکل باشد: صبح بعد از نماز حرکت، حدود ساعت 9 يک استراحت کوتاه نيم تا يک ساعته، دوباره تا نماز و ناهار حرکت، بعد از آن کمي بخوابيد ولي واقعا بيش از يک ساعت نشود و به حرکت ادامه دهيد تا نماز مغرب (روز کوتاه است زود اذان ميگويند) نماز را که خوانديد  مي توانيد تا حدود 8 شب به حرکت ادامه دهيد. به دليل سرما موکب ها زودتر پر مي‌شوند لذا توصيه نمي شود که از ساعت 8 به بعد حرکت کنيد. در اين ساعت براي شام بايستيد و تا صبح استراحت کنيد.

کربلا

شيرين‌ترين لحظه سفر زمان ديدن گنبد عباس بن علي(عليه السلام) از دور است که خستگي را از تن در مي‌آورد و اشک را جاري مي‌کند. از آنجا خوب است پابرهنه شويد. سعي کنيد از اين لحظات استفاده کنيد. با ديگران صحبت نکنيد. حواستان به حواشي راه نرود. با ارباب مناجات کنيد و…

زيارت ارباب کمي آدابش فرق دارد. ارباب وقتي زائرش مي‌رسد او را همانگونه که هست مي‌طلبد. لذا مستقيم به داخل حرم برويد. اول حرم عباس و پس از کسب اجازه از ايشان حرم ارباب. پس از زيارت کوتاه به آدرس محل اسکانتان که کاروان بهتان مي‌دهد برويد. براي زيارت‌هاي بعدي غسل کنيد. آب لوله کشي کربلا از همان نهر فرات است پس نمي‌خواهد به لب رود رويد.

در اربعين موکب‌ها (هيئات) نوبت به نوبت وارد حرم حسيني شده و از بين الحرمين به سمت حرم عباس رفته و از ميدان مشک خارج مي‌شوند. اگر کاروانتان بتواند هماهنگ کند که به صورت يک موکب وارد حرم شويد خيلي خوب است. اگر نشد يک هيئت ايراني پيدا کنيد و خودتان را بچپانيد. به دليل مسائل امنيتي هيئات کشورهاي ديگر از ورود شما به موکبشان جلوگيري مي‌کنند.